بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی خیر خلقه محمّد و علی عترته الطاهرین و اللّعن الدّائم علی أعدائهم أجمعین من الآن إلی لقاءِ یومِ الدّین آمین یا ربّ العالمین.
3. رعایت یک دستورالعمل از حضرت رضا(ع) است.
اباصلت هروی می‌گوید:آخرین جمعه ماه شعبان به محضر امام رضا(ع) رفتم، حضرت به من فرمودند: بیشتر ماه شعبان گذشت، و این آخرین جمعه از آن است کوتاهی‌هایت را در طول ماه در این باقی مانده ماه جبران کن، و در باقی مانده از شعبان برو سراغ کارهایی که مفید است و کارهایی که هیچ منفعتی برای تو ندارد (نه دنیای تو را می‌سازد و نه آخرت تو را می‌سازد) ترک کن و زیاد دعا و استغفار کن. قرآن بخوان. از گناهان خود توبه کن تا وقتی که می‌خواهی وارد ماه رمضان بشوی در حالت اخلاص باشی. هیچ امانتی به گردن تو نمانده باشد مگر این که داده باشی. و هیچ کینه‌ای نسبت به اهل ایمان نداشته باش مگر این که آن کینه را از بین برده باشی (سینه‌ای که با کینه وارد ماه مبارک رمضان بشود دچار اخلاص نیست)، گناهی نمانده باشد مگر این که آن گناه را از بین برده باشی (یعنی ریشه گناه را از بین ببرید) تقوا پیشه کن، توکل بر خدا داشه باش چه در امور آشکارت چه در امور نهانی و کسی که به خدا توکل داشته باشد خدا او را کفایت می‌کند، در باقی ماه شعبان این دعا را زیاد تکرار کن: أللّهُمَّ إنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضی مِنْ شَعبانِ فَاغْفِرْلَنا فیما بَقِیَ مِنْهُ؛ اگر در روزهای گذشته از تقصیرات من نگذشتی در باقی‌مانده شعبان از من بگذر.
توصیه من به کسانی که در خدمت‌شان هستم در ماه مبارک رمضان علاوه بر ختم قرآن که پیش فرض ماست این است که سعی کنید در این ماه یک مرتبه صحیفه سجادیه را بخوانید و انسی با دعا بگیرید و یک مرتبه هم تلاش بکنید خطبه‌های نهج‌البلاغه را بخوانید.
نهج‌البلاغه بینش انسان را تغییر می‌دهد و صحیفه سجادیه تمایل و گرایش انسان را تغییر می‌دهد.
آن وقت ماه که تمام می‌شود هم عملتان صالح می‌شود هم بینش‌تان درست می‌شود هم گرایش‌تان.
یک بار هم در هفته آخر ماه شعبان صحیفه را بخوانید تا گرایش و تمایل و فکرتان عوض شود.
اینها مراقبت‌های روزه‌دران است این اتفاق‌ها باید بیافتد تا روزه‌ی من و شما بشود همنشینی با خدا و گر نه روزه‌‌ای که ما می‌گیریم نهایت چیزی که دارد تحمّل گرسنگی و تشنگی است.
4. خواندن دعاهایی است که در آخر ماه شعبان وارد شده است.
اینها همه به خاطر این است که ما به خدا بگوییم خدایا ما منتظر ماه رمضان هستیم.
حضرت صادق(ع) روزهای آخر ماه شعبان دائماً این دعا را دارند می‌خواندند: اَللّهُمَّ إنَّ هذَا الشَّهْرَ الْمُبارَکَ الَّذى أنزلتَ فیهِ الْقُرآنُ وَجعلَته هُدىً لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ قَدْ حَضَرَ فسَلِّمْنا فیهِ وَ سَلَّمَهُ لَنا وَ سَلَّمَهُ مِنّا؛ این ماه مبارک حاضر شده، ماهی که در آن قرآن را نازل کردی و در آن هدایت برای بشر و جدا سازی حق از باطل قرار دادی، پس ما را در این ماه سالم بدار (تا بتوانم روزه بگیرم)، و این ماه را برای ما سالم بدار (یعنی ورود و خروجش برایم قطعی باشد، شب اول، شب قدر، شب عید فطر، شب آخر ماهش معلوم باشد تا از برکات این ماه محروم نشویم) و این ماه را برای ما در آسانی سلامت بدار (یعنی خدایا کاری کن که من در این ماه گناه نکنم) و عافیت برای ما قرار بده.
عبادت از روی کسالت و اجبار، عبادت اهل نفاق است. یکی از ویژگی‌های مؤمنین این است که عبادتشان از روی نشاط است. برای این که شادابی‌مان را به حضرت حق نشان بدهیم، باید با مراقبت وارد ماه مبارک رمضان شده تا مجاور حضرت حق بشویم.