بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلی خَیرِ خَلقِه مُحَمَّدٍ وَ عَلی عِترَتِهِ الطّاهِرینَ وَ اللَّعنُ الدائِمُ عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنَ إلی لِقاءِ یَومِ الدّینِ آمّینَ یا رَبَّ العالَمینَ
یکی از اموری که در قیامت از ما سؤال می‌کنند، «عَن عُمرٍ فِیمَا أَفنَیتَ وَ عَن شَبَابٍ فِیمَا أَبلَیتَ» است. از ما سؤال می‌کنند که این عمر را در کجا گذراندی و جوانی را در چه مسیری مصرف کردی. باید در روز قیامت پاسخ داشته باشیم. اگر بخواهیم پاسخ در خور داشته باشیم باید نهایت بهره را از فرصتِ پیش‌آمده ببریم. فرصت یعنی ماه مبارک رجب.
نکته دیگری که هست این است که عموماً ما بدون پشت سر گذاشتن مقدمات، وارد ماه رمضان می-شویم. ماه رمضان، ماه مهمانی خدا است. کسانی که وارد رمضان می‌شوند، ضیوف الرحمان هستند. وقتی شما را به یک مجلس مهمی دعوت می‌کنند از همان روزی که دعوت می‌شوید یک مقدماتی را تمهید می‌کنید که آبرومند وارد آن جلسه شوید. لباس و کادو تهیه می‌کنید. خداوند علی اعلا، کارت دعوتش را هر سال به ما می‌دهد. کجا دیده شده است که کسی وارد مجلس مهمانی شده و بگوید آیا می‌شود اینجا حمام رفت و موها و محاسن را مرتب کرد؟ ما ماه مبارک رمضان را فرصت تلقی نمی‌کنیم و می‌گوییم این هم یک ماهی است مانند بقیه ماه‌ها. شما معمولاً در مهمانی‌ها چشم‌روشنی می‌برید. هر مهمانی‌ای هم یک تمهیدات شخصی می‌خواهد و هم یک چشم‌روشنی برای میزبان. برای ماه رمضان هم باید این‌ها را تهیه کرد و نمی‌کنیم. وارد می‌شویم و بهره نمی‌بریم. مدام به ما می‌گویند از ماه رمضان فقط گرسنگی و تشنگی برای شما باقی نماند. یعنی یک سازندگی برای خودتان داشته باشید. یک قدم به جلو بروید.
یکی از آن فرصت‌هایی که برای بهره بردن از ماه رمضان در اختیار ما هست، ماه رجب و شعبان است. برای اینکه این دو ماه را نسبت به سایر ماه‌های سال ممتاز کنند می‌گویند ماه رجب، منتسب است به امیر المؤمنین است و ماه شعبان، منتسب به خود پیامبر و ماه رمضان، منتسب به خود خدا است؛ ولی ما هیچ تفاوتی قائل نیستیم. بدتر از همه اینکه ما در ماه مبارک رمضان، شانزده هفده روزش را پشت سر می‌گذاریم و شب‌های قدر که شب وصل به خدا است تازه تؤبه می‌کنیم.
در روان‌شناسی‌های جدید، کتاب‌هایی نوشته‌اند مانند هفت قدم تا موفقیت و صد نکته برای نشاط و... آنچه را می‌خواهیم بگوییم از همین جنس است؛ چند قدم تا رستگاری. رستگاری را در شب‌های قدر رمضان امضاء می‌کنند. بستگی دارد به اینکه شما در ماه رجب و شعبان چند قدم را طی کرده باشید.
وجود نازنین حضرت ختمی‌مرتبت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِي السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي» یعنی: خداوند در آسمان هفتم ـ یعنی در عالم ملکوت ـ یک فرشته‌ای دارد که ملک دعوت‌کننده نامیده می‌شود. دعوت ماه رجب، تلفنی است. من و تو نمی‌شنویم. نشنیدن ما دلیل بر نبودن این حقیقت نیست. چون اتصال به عالم ملکوت، عبور از عالم ملک را می‌خواهد. گوشی که ساز و آواز می‌شنود صدای خدا را نمی‌شنود. گوشی که غیبت می‌شنود صدای عالم ملکوت را نمی‌شنود.
بعد می‌فرماید: «فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ يُنَادِي ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ: طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلمُسَبِّحِینَ طُوبَى لِلمُستَغفِرِینَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ» یعنی: وقتی که ماه رجب حلول می‌کند این ملک در هر شب ماه رجب تا صبح صدا می‌زند: خوشا به حال کسانی که یاد خدا هستند. خوشا به حال کسانی که تسبیح‌کننده خدا هستند. خوشا به حال کسانی که در حال استغفار هستند. خوشا به حال کسانی که فرمانبردار خدا هستند. من ندیدم که نوشته باشد خوشا به حال کسانی که تلویزیون می‌بینند یا خوشا به حال کسانی که خواب هستند. سپس می‌فرماید: «وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي» یعنی: آن ملک می‌گوید: خدا می‌فرماید: من همنشین کسی هستم که در این ماه با من همنشین باشد و سر سفره من باشد. من حرف کسانی را که در این ماه حرف من را گوش کرده‌اند گوش می‌کنم. کسانی که از من آمرزش بخواهند را می‌بخشم. سر سفره من باشد یعنی چه؟ همه ما سر سفره خلقت خدا هستیم. فقط هم اختصاص به ماه رجب ندارد. بلکه در ماه‌های دیگر هم سر سفره خدا هستیم. فقط هم اختصاص به مسلمان‌ها ندارد. کسانی هم که خدا را قبول ندارند سر سفره او هستند. ولی آن‌هایی که اطاعت و فرمانبرداری دارند خداوند همنشین آن‌ها است. یعنی کسانی که در ماه رجب، یک برنامه‌ای دارند که این برنامه را در ماه‌های دیگر نداشته‌اند.
سپس می‌فرماید: «الشَّهْرُ شَهْرِي وَ الْعَبْدُ عَبْدِي وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي فَمَنْ دَعَانِي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ» یعنی: این ماه، ماه من است. این بنده، بنده من است. چرا من با این بنده این کار را می‌کنم؟ چون رحمت من در این ماه وجود دارد. کسی که در این ماه از من طلب حاجت کند اجابتش می‌کنم. کسی که از من درخواست کند پاسخش را می‌دهم. کسی که از من هدایت بخواهد هدایتش می‌کنم. به ما یاد می‌دهد که هدایت را بخواهید. آن چیزی که تو می‌توانی در ماه رمضان به عنوان چشم‌روشنی برای خدا ببری، هدایت شدن و بخشیده شدن تو است. سپس می‌فرماید: «وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَيَّ» یعنی: این ماه را ریسمانی قرار دادم که یک سر آن، من هستم و سر دیگرش بنده من است. کسی که این ریسمان را گرفت و در این ماه به انجام اعمال اشتغال پیدا کرد به من می‌رسد.
اعمالی را در این ماه بیان می‌کنند که انجام بدهیم. ما به چند موردش اشاره می‌کنیم که ببینیم این اتفاق در ماه رجب چطور می‌تواند ما را تعالی بدهد و آماده ماه مبارک رمضان کند. چند موردش ذکر است. این اذکار را در مفاتیح هم می‌توانید پیدا کنید.‌
عمل اول: یکی از اذکاری که در ماه رجب وجود دارد ذکر تهلیل است؛ لا إله إلا الله. حضرت ختمی-مرتبت می‌فرماید: هر کس در ماه رجب هزار بار لا إله إلا الله بگوید، خداوند صد هزار عمل نیک برای او می‌نویسد. معامله، یک به صد است. این ذکر چون دستور دارد و دستورش را حضرت ختمی‌مرتبت فرموده، عواقب ندارد. از اذکار صوفیه هم نیست. دنبال ذکر باشید؛ ولی ذکری که خدا و پیغمبر فرموده-اند. یک قدری شیعه باشید بیشتر از اینکه صوفی باشید.
عمل دوم: ذکر دومی که توصیه کرده‌اند ذکر استغفار است. حضرت ختمی‌مرتبت فرمود‌ه‌اند: هر کسی در ماه رجب روزی صد بار «اَستَغفِرُ اللهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَا شَریکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیهِ» را بگوید و صدقه بدهد، خداوند پایان کار او را به رحمت و مغفرت خویش ختم می‌کند. یعنی عاقبت به خیر می‌شود. «اَللَّهُمَّ اجعَل عَوَاقِبَ اُمُورِنَا خَیراً». این دعا را همیشه می‌خوانید. اثر این ذکر، استجابت همین دعا است.
اگر کسی در ماه رجب چهارصد بار این ذکر را گفت خداوند پاداش صد شهید را برای او می‌نویسد و این شخص در روز قیامت، خدا را ملاقات می‌کند. همه در روز قیامت خدا را ملاقات نمی‌کنند. «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلى‏ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقيه‏». هر کسی به لقاء الله نمی‌رسد. «فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً» یعنی: کسی که می‌خواهد در روز قیامت به ملاقات حضرت حق برسد، یک راهش عمل صالح است. عمل صالح، روزه است و این ذکر به تعداد چهار صد مرتبه در ماه رجب. وقتی که این شخص به ملاقات خدا رسید خداوند با او صحبت می‌کند و می‌فرماید: به مالکیت و سلطنت من اقرار کردی. هر چه می‌خواهی از من تقاضا کن که من به تو می‌دهم. هیچ قادر و توانمندی در این روز جز من وجود ندارد. «لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ». در آنجا وقتی به شما می‌گویند هر چه بخواهی می‌دهم یعنی تو حق داری در آنجا شفاعت کنی. همه این‌ها به خاطر ظرفیت ماه رجب است، نه به خاطر من و تو.
عمل سوم: در بیان دیگری از وجود نازنین حضرت ختمی‌مرتبت آمده است که هر کسی در ماه رجب هفتاد بار در صبح و هفتاد بار در شب استغفار کند و بگوید: «أَستَغفِرُ اللهَ وَ أتُوبُ إِلَیهِ» و بعد دستش را بلند کند و بگوید: «اَللَّهُمَّ اغفِر لِی وَ تُب عَلَیَّ» و در ماه رجب از دار دنیا برود خداوند از او خشنود است. «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ». یعنی به برکت ماه رجب از آتش جهنم مصون است. یعنی هفت در جهنم را با این هفتاد ذکرِ صبح و شب می‌بندد.
عمل چهارم: ماه مبارک رجب، ماه قرائت سوره مبارکه توحید است. از هزار تا شروع کنیم. هزار بار سوره توحید، چهار پنج ساعت وقت می‌خواهد. زمانش را به شما می‌گویم تا با خودت حساب کنی که چهار پنج ساعت سوره توحید بخوانی یا مثلاً یک دو ساعت برنامه تلویزیون ببینید. بالاخره آدمیزاد بر اساس عقلش انتخاب می‌کند. دو ساعت یکی از برنامه‌های تلویزیون را می‌بینید که در همه ایام سال پخش می‌شود و اگر در این روزها نبینید چیزی را از دست نمی‌دهید؛ ولی ماه رجب سال نود و هشت، همین یک بار است. بازپخش ندارد. پیغمبر می‌فرماید: هر کس سوره توحید را هزار بار بخواند در روزه قیامت با عمل هزار پیغمبر و هزار ملک حاضر می‌شود. امام صادق علیه السلام می‌فرماید اگر این مردم می‌دیدند چقدر نامه عمل بر می‌گردد با خودشان می‌گفتند خداوند اصلاً بنا ندارد عمل کسی را قبول کند. ولی پیغمبر می‌فرماید اگر کسی هزار بار سوره مبارکه توحید را در ماه رجب بخواند عمل هزار پیغمبر را در نامه عمل او می‌گذارند.‌ مگر عمل پیغمبران را بر می‌گردانند؟ از همه مهمتر اینکه پیامبر می‌فرماید: هیچ کس از این شخص به خدا نزدیکتر نخواهد بود مگر آن کسی که سوره توحید را بیش از هزار بار خوانده باشد. یعنی هر چقدر می‌خواهی به خدا نزدیکتر شوی در ماه رجب سوره توحید را بیشتر بخوان.
اگر کسی در طول ماه مبارک رجب، ده هزار بار این سوره را بخواند مانند روزی است که از مادر متولد شده است. این را باید پیش خدا هدیه برد. چشم‌روشنی برای خدا در ماه رمضان، همین است. ضیوف الرحمان! دست خالی نروید که خلافِ عرف است. شما را رصد می‌کنند. هفتاد ملک در روز قیامت منتظر شما هستند.
اگر کسی در روز ماه رجب، صد بار سوره توحید را بخواند زندگیش ختم به خیر می‌شود و برکت پیدا می‌کند. برکت فقط پول نیست. اگر می‌خواهی عمر و مال و فرزند و زندگیت برکت پیدا کند راهش این است که در ماه مبارک رجب، صد بار سوره توحید را بخوانی. قیامت سخت‌ است. قیامت بسیار سخت است. این اعمال را انجام می‌دهم که آنجا سخت نباشد.
عمل پنجم: اگر کسی در ماه رجب دو روز روزه بگیرد همراه با ده تن از صادقین خواهد بود. قرآن کریم می‌فرماید: «كُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ». چطور می‌شود همراه آن‌ها بود؟ با دو روز روزه در ماه رجب.
اگر کسی سه روز در ماه مبارک رجب روزه بگیرد بین خودش و آتش جهنم فاصله‌ای به اندازه هفتاد سال ایجاد می‌کند و خداوند به هنگام افطار به او می‌گوید: حق و محبت تو بر من واجب شد. فرشتگان من! شاهد باشید که من او را بخشیدم و هرگز به جهنم نمی‌برمش. اینکه در روایت فرمود هفتاد سال، هفتاد یک کنایه از کثرت است. مثل این است که شما به یک نفر می‌گویید صد بار به تو گفته بودم. صد بار که نگفته‌اید. سه بار گفته‌اید. صد بار کنایه از یک عدد زیاد است.
کسی که چهار روز در ماه مبارک رجب روزه بگیرد از همه گرفتاری‌های دنیا نجات پیدا می‌کند و از عذاب قبر ایمن می‌شود. نامه عملش را از دست راست به او می‌دهند. یکی از عذاب‌های روز قیامت این است که می‌خواهند نامه عمل را بدهند که بخوانیم. نمی‌دانیم از سمت راست می‌دهند یا از سمت چپ یا از پشت سر. اگر از پشت سر بدهند که هیچ. می‌گویند به جهنم برو که اصلاً حساب و کتابی نداری. اگر از سمت چپ بدهند که باید فضاحت هفتاد سال عمری که در دنیا گند زده‌ایم را تحمل کنیم. ولی اگر کسی چهار روز روزه بگیرد نامه عملش را از دست راستش می‌دهند.
اگر کسی در ماه مبارک رجب پنج روز روزه بگیرد بر خداوند در قیامت واجب است که او را خشنود کند و چنان مبعوثش می‌گرداند و وارد صحرای محشر می‌کند که چهره‌اش مانند ماه شب چهارده می-درخشد و به اندازه سنگ‌ریزه‌های سرزمین عالج ـ که مثلاً سرزمنینی است که بسیار سنگ‌ریزه دارد و این هم حکایت از کثرت دارد ـ برای او عمل نیک می‌نویسند و بدون حساب وارد بهشت می‌شود و به او می-گویند هر چه از خدا می‌خواهی بخواه که ما به تو می‌دهیم.
اگر کسی شش روز از ماه رجب را روزه بگیرد چهره‌اش سپیدتر از آفتاب می‌شود و در روز قیامت ایمن خواهد بود. یعنی «لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ». ایمنی، مصداقِ آیه شریفه است. بدون اینکه از او حساب بگیرند از پل صراط ردش می‌کنند؛ پل صراطی که لغزنده و تاریک و آتش و باریک‌تر از مو و برنده‌تر از شمشیر است.
اگر کسی هفت روز روزه بگیرد هفت در جهنم را بر او می‌بندند. اگر کسی هشت روز در این ماه روزه بگیرد هشت در بهشت را برای او باز می‌کنند و می‌گویند از هر دری خواستی وارد شو. اگر کسی نه روز در ماه رجب روزه بگیرد موحّد محشور می‌شود نه مشرک و در اعداد انبیاء و در صفی است که پیامبران الهی در آن هستند قرار می‌گیرد.