در پاسخ به این سوال مهم باید بگوییم که مشکلات انواع مختلفی دارد که برطرف کردن برخی از آنها به دست ماست و به آسانی و با اندکی فکر و تلاش می توان آنها را برطرف کرد و ما فقط باید راه حل مناسبش را پیدا کنیم و برطرف نمائیم. اما برطرف کردن برخی از مشکلات و گرفتاریها به دست ما نیست یا بهتر بگوییم اصلا برخی از این گرفتاریها اسباب امتحان ما هستند و ما نمی توانیم از آنها فرار کنیم یا به راحتی برطرف کنیم تنها راه مواجهه با این مشکلات صبر است؛ صبر کلید گشایش است و با بی صبری کردن اجر و پاداش خود را ضایع می کنیم. نکته مهم قابل توجه آن است که بدانیم این مشکلات فقط برای ما نیست و هر کسی به اندازه ظرفیت خود مشکلات خاص خود را دارند و این یک سنت الهی از ابتدای خلقت بوده و خواهد بود تا انسانها در مواجهه با این سختیها تربیت شوند. یک بیت شعر منسوب به حضرت زهرا (سلام الله علیها) است که بعد از شهادت رسول خدا (صل الله و علیه و آله) و پدیدار شدن برخی جنایات و ظلم از طرف عده ای از اصحاب رسول خدا فرموده است: «مصیبت هایی به سر من آمد که اگر بر روز روشن وارد می شد آنها را مثل شب تیره و تار میکرد». همچنین در روایت نقل شده که امیرالمومنین (علیه السلام) میفرماید: روزی رسول خدا (صل الله و علیه و آله) من و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) را جمع کرد و فرمود که جبرئیل خبر آورده که شما بعد از من دچار مصیبت ها و گرفتاریهای شدید میشوید موضع شما در برابر این مصائب چیست؟ همگی بالاتفاق جواب دادند که صبر می کنیم. (1) خداوند متعال برای این صبوریها هم وعده پاداش داده است و فرموده که به صابران و اجر و پاداش بی حساب خواهد داد (2). حال با توجه به این مطالب که ذکر شد و این مطلب که الگوی ما در زندگی این بزرگواران هستند تکلیف ما هم در مواجهه با سختیها به خوبی روشن می شود.